Bento-przygoda cz.1

Od lat podobały mi się pudełeczka śniadaniowe bento... kolorowe, piękne, przyciągające wzrok i pobudzające ślinianki mniam ;)
W praktyce? Kompletnie nie widziałam siebie w roli mamy komponującej tą skomplikowaną mnogość kolorów, tekstur, smaków...
Mangi nie lubię.
Ale w postaci bento... ;)

No i wreszcie! Postanowiłam przełamać mój strach przed tym, że nie podołam :D
I postanowiłam nie szaleć.
Krok po kroczku.

Na początek kupiłam pudełeczka do formowania ugotowanych jaj w słodyczokształtne króliczki, samochody, ryby, miśki. Jaka szkoda, że nie zrobiłam tego wcześniej!

Po pierwsze - moje dzieci polubiły wcinanie gotowanych jaj.
Po drugie - mają kapitalną zabawę i uwielbiają to.
Po trzecie - starsze robią już jajeczne bento samodzielnie - to takie proste.
Po czwarte - młodszy sam wcina jaja bez oporów, które miał wcześniej. No bo jajo zjeść nie, ale samochód - pycha :D
Po piąte - jak się przekonaliśmy, jaja przechowane nie w pudełkach bento, ale w tych właśnie opakowaniach genialne sprawdzają się na wycieczkach! Jaja nie uwalniają swojego zniewalającego jajecznego zapachu, są atrakcyjne, mają kształty, a jeśli ktoś nie chce je brać w łapkę, to wystarczy otworzyć pudełko, posolić, i wcinać łyżeczką jajo prosto z pudełeczka. Piękna sprawa :)

Jajczane bento ośmieliło mnie okrutnie - przygoda przestaje być moja, zaczyna być nasza :) Mam więc nadzieję, że część dalsza nastąpi :)

A nasz początek wygląda okrutnie prościutko:

Najpierw pudełeczka zawitały do nas pocztą (ja zamówiłam przez Allegro):

 

Potem wystarczyło ugotować jajka:

 

Potem ostudzić je tylko na sekundę, żeby skorupki nie poparzyły rąk:

Jak najbardziej ciepłe obrać ze skorupki i umieścić w pojemniczkach (wkładam nawet te, które niezbyt fajnie mi się obrały):

 

I dopiero teraz umieścić pudełeczka do ostygnięcia:

Kiedy ostygną, te brzydsze wyjadamy łyżeczką, ładniejsze lądują w pudełeczku do jedzenia do łapki:

 

Nie muszę mówić, że wcinają "się" w mig? :D